Είναι το Κράβ Μαγκά πολεμική τέχνη ή όχι;

Ακούμε πολλές φορές ότι το Κραβ Μαγκά δεν είναι πολεμική τέχνη αλλά ότι είναι ένα σύστημα αυτοάμυνας. Δεν εντάσσεται δηλαδή σε αυτό που λέμε πολεμικές τέχνες. Μάλιστα, υπάρχει ένα άρθρο στο μπλογκ μας γι' αυτό το θέμα.

Προσωπικά διαφωνώ με αυτήν την άποψη και θα εξηγήσω παρακάτω γιατί πιστεύω ότι το Κραβ Μαγκά ΕΙΝΑΙ πολεμική τέχνη.

Ας εξετάσουμε πρώτα τον όρο «πολεμικές τέχνες». Είναι ένας όρος που εμφανίστηκε στη Δύση, όταν άρχισαν να διδάσκονται αυτές οι τέχνες έξω από τις χώρες που πρωτοεμφανίστηκαν.

Οι Δυτικοί έχουμε την τάση να κατηγοριοποιούμε πράγματα, να τους βάζουμε ταμπέλες. Έτσι, όταν εμφανίστηκαν διάφορα είδη μάχης ή αυτοάμυνας από την Ασία και κατά κύριο λόγο από την Κίνα και την Ιαπωνία, μπήκαν όλα κάτω από την κατηγορία πολεμικές τέχνες.

Οι πολεμικές τέχνες ξεκίνησαν σαν συστήματα μάχης και άμυνας τα οποία διδάσκονταν σε στρατιώτες και βασικά σε ελίτ ομάδες στρατιωτών (Σαμουράι, Χουαράνγκ κλπ). Μάθαιναν πώς να μάχονται και πώς να αντιμετωπίζουν τα όπλα της εποχής, αλλά και άοπλη μάχη, μια και δεν ήταν σπάνιο πάνω στη μάχη να αχρηστευθεί το όπλο τους (σπαθί , κοντάρι, κ.λ.π.). Σημειωτέον ότι οι μάχες της εποχής γίνονταν εκ του σύνεγγυς. Όλοι οι λαοί και όχι μόνον οι Ασιάτες, κατά καιρούς, είχαν αναπτύξει πολεμικές τέχνες. Λαοί που δεν φανταζόμαστε ότι μπορεί να είχαν πολεμικές τέχνες, είχαν αναπτύξει τέτοιου είδους τεχνικές. Ένα παράδειγμα είναι οι Βίκινγς, που είχαν κι αυτοί αναπτύξει μια πολεμική τέχνη, το Γκλίμα (Glima).

Με την επικράτηση των πυροβόλων όπλων, οι τέχνες αυτές άρχισαν να χάνονται. Κάποιοι γνώστες των τεχνών αυτών, άνθρωποι με βαθύ φιλοσοφικό υπόβαθρο, αναβίωσαν τις πολεμικές τέχνες και μάλιστα τις πέρασαν από την «τέχνη» (Τζούτσου) σε τρόπο ζωής, μονοπάτι (Ντο) (Από το Ζούτσου στο Ντο, εκδ. Αλκίμαχον).

Ας δούμε λοιπόν τι διαφορές και τι κοινά έχει το Κραβ Μαγκά με τις πολεμικές τέχνες. Οι πολεμικές τέχνες ξεκίνησαν να διδάσκονται σε στρατιώτες, το ίδιο και το Κραβ Μαγκά ξεκίνησε να διδάσκεται στην IDF (Israeli Defense Forces).

Οι πολεμικές τέχνες διδάσκονταν για να αντιμετωπιστούν τα όπλα της εποχής, αλλά και η άοπλη μάχη. Το ίδιο συμβαίνει και στο Κραβ Μαγκά, με μόνη διαφορά ότι τα όπλα της εποχής που εμφανίστηκε το Κραβ Μαγκά, ήταν το πιστόλι, το μαχαίρι, το πολυβόλο.

Οι πολεμικές τέχνες μετά από κάποιον καιρό άρχισαν να διδάσκονται και σε πολίτες με σκοπό την αυτοάμυνα. Το ίδιο έγινε και με το Κραβ Μαγκά. Οι πολεμικές τέχνες διδάσκουν πώς να αντιμετωπίσουμε κάποιον επιτιθέμενο με λακτίσματα, γροθιές, ρίψεις, κλειδώματα. Καμία διαφορά και εδώ.

Κατηγορούν το Κραβ Μαγκά ότι έχει «βρώμικα χτυπήματα» στα γεννητικά όργανα, στα μάτια, στον λαιμό. Αυτά τα χτυπήματα τα είχαν όλες οι πολεμικές τέχνες και μάλιστα έχουν γραφτεί πάρα πολλά βιβλία για τα ευαίσθητα σημεία του ανθρωπίνου σώματος( Pressure Points) στα οποία πρέπει να χτυπάει ο αμυνόμενος. Όποιος έχει δει το Karate Kid II θα θυμηθεί ότι ο δάσκαλος του Καράτε, ο κύριος ΜΙγιάγκι, διδάσκει στον μαθητή του χτύπημα στα γεννητικά όργανα και μάλιστα το αναφέρει σαν primary target (πρωταρχικός στόχος).

Κάποτε είχαν ρωτήσει τον Μοριχέι Ουεσίμπα, ιδρυτή του Αϊκίντο, τι θα κάνει αν δει δυο απειλητικούς τύπους να έρχονται κατά πάνω του. Η απάντηση του ήταν «θα αλλάξω δρόμο». Θυμηθείτε, όσοι το έχετε διδαχθεί, το timeline του Κραβ Μαγκά.

Οι πολεμικές τέχνες έχουν ένα φιλοσοφικό υπόβαθρο και γίνονται τρόπος ζωής. Ο ιδρυτής του Κραβ Μαγκά, Ίμι Λίχτενφελντ, δίδασκε ότι μαθαίνει κάποιος Κραβ Μαγκά ώστε να μπορεί να πορεύεται εν ειρήνη. Σκεφτείτε επίσης όσοι ασχολείστε με το Κραβ Μαγκά, πόσο έχει αλλάξει η συμπεριφορά σας και οι κινήσεις σας από τότε που ξεκινήσατε.

Συνήθως, οι πολεμικές τέχνες έχουν προκαθορισμένες κινήσεις (Κάτα, Πούμσε, φόρμες) με σκοπό την εκμάθηση τεχνικών. Στο Κραβ Μαγκά έχουμε σκιαμαχίες και ασκήσεις πάνω σε συγκεκριμένα σενάρια επίθεσης.

Το Κραβ Μαγκά είναι μια συρραφή τεχνικών από άλλες πολεμικές τέχνες. Μα όλες είχαν επιρροές και ενσωμάτωσαν κινήσεις από άλλα συστήματα. Το Καράτε από το Κουνγκ Φου, το Χαπκίντο από το Αΐκι Τζούτσου, το Τζούντο από το Τζου Τζούτσου. Αν ωστόσο δεχτούμε και τη θεωρία ότι οι Ασιατικές πολεμικές τέχνες είναι οι απόγονοι του Παγκρατίου, καταλαβαίνουμε ότι καμία πολεμική τέχνη δεν ήταν τελείως αυτόνομη.

Το Κραβ Μαγκά είναι πολύ νέο, καταμετρώντας μόλις 20 χρόνια που άρχισε βασικά η εξάπλωσή του στους πολίτες. Μα και το Σότοκαν Καράτε ήταν κάποτε νέο και το Τζούντο και άλλες πολεμικές τέχνες. Δεν κατηγορήθηκαν ωστόσο τότε ότι δεν είναι πολεμικές τέχνες.

Για όλα τα παραπάνω πιστεύω ότι το Κραβ Μαγκά είναι μια λιτή και αποτελεσματική πολεμική τέχνη.

Αντώνης
(Τα πλήρη στοιχεία του συγγραφέα του κειμένου βρίσκονται στη διαχείριση του μπλογκ)